Lieve mensen,
Ik moet jullie na 6 jaar MMS gebruik laten weten dat ik MMS geen hoofdrol meer toedicht in mijn strijd tegen kanker. Ik heb eind 2012 opnieuw een tumor ontwikkelt in mijn rechterborst en ik heb ondanks herhaalde intensieve MMS kuren de tumor niet weg gekregen. Eind 2013 kwam daar nog een tumor in mijn oksel bij. Op dat moment stortte mijn wereld in elkaar. Ik moest de feiten onder ogen zien: MMS en alles wat ik tot dan toe had gedaan heeft mij niet van mijn kanker afgeholpen.
Ik vind het vreselijk om jullie dit te berichten en heb er ook lang mee geworsteld. Het is de reden dat ik ook geen berichten meer heb gepost op de blog. Ik heb mij een tijd terug getrokken om mij te beraden. Wat moest ik nu doen? Ik had in mijn ogen gefaald. Dan toch maar een operatie?
Een internist die ik privé ken gaf mij kort en bondig zijn diagnose en prognose: Als je niet direct je borst amputeert en een okseltoilet laat doen gevolgd door bestraling dan verlies je vermoedelijk vrij snel de functie in je arm. Als je niets doet heb je hooguit 5 jaar en verlies je zeker de functie in je arm want de tumor in je lymfe vreet je zenuwbaan aan.
Ik was geschokt en ben weken van de kaart geweest. Moest mijn borst er dan toch nog af? Ik heb 6 jaar geleden tegen de radiotherapeute gezegd, dat als de kanker zou terugkomen ik altijd mijn borst eraf zou kunnen laten halen, maar nu het dan zover was voelde het toch heel anders. Een borst eraf, je arm die het niet meer doet, waar houdt het dan op?
Mijn weerzin tegen een operatie nam echter hand over hand toe. Hoe meer ik erover nadacht hoe zekerder ik wist dat het het probleem niet oplost. Ja, de knobbel is wel even weg, maar dat was hij zes jaar geleden toch ook? Ik was er nog niet in geslaagd het probleem structureel op te lossen en dat is waar ik voor ga. En als het toch einde verhaal is omdat ik de strijd niet kan winnen, dan wil ik zo lang mogelijk mijn eigen leven kunnen leiden.
In februari na een heftig gesprek met mijn man en twee dochters, waarin ik mijn angsten ook naar de kinderen toe dan toch eindelijk eens heb kunnen ventileren, besloten we opnieuw op zoek te gaan naar een alternatief dat wel zou kunnen werken. Met de steun van mijn kinderen (inmiddels 18 en 16) en man voelde ik mij voldoende sterk om voor de tweede keer de strijd aan te gaan. Ik had nog maar twee opties niet goed bestudeert: B17 en cannabisolie.
In de komende dagen zal ik steeds mijn verhaal verder uitwerken en jullie meenemen in mijn onderzoek. Waarvan ik nu al kan zeggen dat het een positief begin van het eind heeft. Mijn tumor is op zijn retour. En is na een hoogtepunt in de 3de week van april nu al twee weken gestaag aan het afnemen.
Ik heb dit bereikt met B17, alvleesklierenzymen en een dieet. Volg mijn blog de komende dagen om alle details te weten te komen. Wat betreft MMS nog dit: ik denk dat MMS mij bij heel veel opruim processen heeft ondersteund en daardoor mijn algehele conditie is verbeterd en mijn immuunsysteem behoorlijk heeft ontlast.
Ik zal dan ook MMS blijven promoten als sterke ontgifter, maar het is niet het wondermiddel dat mijn kanker kon genezen. Helaas.
Wordt vervolgd…
